Latissime in productione adhibita est duritia per pressionem, qualis est duritia Brinell, duritia Rockwell, duritia Vickers, et duritia micro. Valor duritiae obtentus essentialiter repraesentat resistentiam superficiei metallicae deformationi plasticae causatae ab intrusione rerum externarum.
Brevis introductio ad varias unitates duritiae sequitur:
1. Durities Brinell (HB)
Globulum chalybeum induratum magnitudinis certae (plerumque 10 mm diametro) in superficiem materiae sub certo onere (plerumque 3000 kg) preme et per aliquod tempus tene. Post remotionem oneris, proportio oneris ad aream indentationis est valor duritiae Brinell (HB), in chiliogrammate vi/mm² (N/mm²).
2. Durities Rockwelliana (HR)
Cum HB > 450 aut exemplum nimis parvum est, probatio duritiae Brinell non potest adhiberi et potius mensura duritiae Rockwell adhibenda est. Haec probatio conum adamantum cum angulo verticis 120° vel pilam ferream cum diametro 1.59mm et 3.18mm adhibet, quae in superficiem materiae examinandae sub certo onere premetur, et duritia materiae ex profunditate indentationis obtinetur. Secundum duritiam materiae examinandae, tribus scalis diversis exprimi potest:
HRA: Durities est quae obtinetur onere 60 kg et indentatore conico adamantino adhibito, et adhibetur pro materiis cum duritia altissima (velut carburo cementato, etc.).
HRB: Durities est quae obtinetur onere 100 kg et sphaera chalybea indurata diametro 1.58 mm. Adhibetur pro materiis minoris duritiae (velut chalybe recocto, ferro fuso, etc.).
HRC: Durities est quae obtinetur onere 150 kg et indentatore conico adamantino adhibito, et adhibetur pro materiis magnae duritiae (velut chalybe indurato, etc.).
Durities Vickers 3 (HV)
Indentarium conicum quadratum adamantinam cum onere minore quam 120kg et angulo verticis 136° premendum in superficiem materiae adhibe, et aream superficialem foveae indentationis materiae divide per valorem oneris, qui est valor duritiae Vickers HV (kgf/mm2).
Comparata cum probationibus duritiae Brinell et Rockwell, probatio duritiae Vickers multa commoda habet. Non habet restrictiones condicionum specificatarum oneris P et diametri indentatoris D sicut Brinell, nec problema deformationis indentatoris; nec habet problema quod valor duritiae Rockwell non potest unificari. Et potest materias quaslibet molles et duras sicut Rockwell examinare, et duritiam partium tenuissimarum (vel stratorum tenuium) melius quam Rockwell examinare, quod solum per duritiam superficialem Rockwell fieri potest. Sed etiam sub talibus condicionibus, solum intra scalam Rockwell comparari potest, et non potest cum aliis gradibus duritiae unificari. Praeterea, quia Rockwell profunditatem indentationis ut indicem mensurae utitur, et profunditas indentationis semper minor est quam latitudo indentationis, ergo error relativus eius etiam maior est. Ergo, data duritiae Rockwell non tam stabilia sunt quam Brinell et Vickers, et scilicet non tam stabilia quam praecisio Vickers.
Quaedam relatio conversionis inter Brinell, Rockwell et Vickers exstat, et tabula relationum conversionis exstat quae interrogari potest.
Tempus publicationis: XVI Kal. Apr. MMXXIII
